Day 39 and 40: Priscilla Queen of the desert: Kick off in Australia (28 and 29 Dec 2008)

Though his fever was almost gone, August ate only a little, so he was not recovered yet. On the plane Singapore he did not eat much either. So what I did is I smuggled part of the breakfast we got served in the plane to Adelaide with me in the luggage, in the hope that he would eat a little later that morning. Unfortunately the customs use dogs to sniffle at every luggage item, and a little dog discovered my illegal cakes. We got a little sermon by the immigration authorities, but luckily no fine

After a short trip with an Indian cab we left our luggage in the hotel and walked to the city centre. After only a few meters August visited his first public playground in a Australian park, again he was fitter than the both of us after our overnight trip and another 3,5 hours time difference..

Adelaide on a Sunday is quite, no is deathly quit. After three weeks Vietnam we could stand in the middle of a road and look around without hearing or seeing any moving vehicle: a nice feeling. In the evening we decided eat some meat: steak with potatoes and a nice bottle of wine. We missed that for 5 weeks. When August said 'check please' we realised that this diner equals about twenty meals in Vietnam, but it was worth it.

We walked back to the hotel and could not resist to enter a liquor shop that we passed by for a decent bottle of Ozzie beer. The owner gave us 2 cooling wraps for bottles, and was very pride to pose for the photo.

De volgende dag mochten we onze mobilhome (campervan, busje) ophalen. Mijn zoektocht naar een betaalbare camper in Australië is vanaf het begin moeizaam verlopen. We hadden beiden uitgemaakt dat het toch wel opportuun was om niet in een tentje te slapen met de vele beesten in Australië. Toen ik dan eindelijk beslist had welke camper we zouden nemen, bleken er geen meer beschikbaar te zien en kon mijn zoektocht opnieuw beginnen. Uiteindelijk heb ik dan toch nog een 'Budgetcamper' gevonden. Wat nu volgt zal/moet ik (Steven) zelf beschrijven aangezien het trauma nog te vers is voor Veerle. Het afleveradres bleek een gewone car rental te zijn die de camper toegeleverd krijgt en aflevert aan de huurder, maar verder dan ook niets over de camper weet. Al snel bleek dat de camper niet was voorbereid op drie personen: bestek, borden, kampeerstoeltjes en dergelijke was slechts voorzien voor twee personen. Na enkele telefoons met de echte verhuurder ('Howard') in Sydney werd ons bevestigd dat we alles mochten bijkopen en alles zou terugbetaald worden bij het binnenleveren van de camper. De reserveband bleek compleet waardeloos. We mochten na ontvangst onmiddellijk de bandencentrale binnenspringen om deze te laten vervangen. Ondertussen was August zijn maag nog steeds niet in orde. Terwijl Veerle binnen stond te discussiëren moest hij overgeven tegen de garagepoort (een beetje braak als wraak). Ondertussen was de camper buiten gereden en raakte Veerle in shock door de binnen toestand. Blijkbaar was enkel de buitenkant proper gewassen, zelfs de banden blonken van de wax. De binnenkant was.....voor Veerle onaanvaardbaar. Het moet gezegd het was inderdaad smerig, zie zelf maar naar de foto's van de keukenhanddoek die ze mee leverden maar die precies van de garage kwam! Dus Veerle is in zachte furie zelf aan de telefoon in discussie gegaan met onze Howard en na een korting van één dag en de garantie dat het poetsmateriaal wordt terugbetaald konden we op stap. Eerst de band vervangen, dan naar K-mart voor kampeermateriaal, dan levensmiddelen indoen (en veel alcohol om het trauma te verzachten) en dan naar de dichtstbijzijnde camping voor een Total Make Over van de camper. Een volledig dag verloren!