Dag 41 en 42 : Lord of the Flies: The Flinders National Park (30 en 31 Dec 2009).

De afstanden in Australië zijn groot. Echt groot. En de Highways en 'Freeways' zijn in het binnenland maar één rijstrook in elke richting. Maximum snelheid is 100 tot 110 km/h, afhankelijk van de staat. Nu kan ons busje niet veel meer aan, dus kunnen wij ons hiermee verzoenen. Het beestje zuipt wel benzine, en ook al kost die de helft van in België, het verbruik is dubbel dus de transportkosten lopen behoorlijk op als je nagaat dat je gemiddeld 400 km per dag doet om ergens te geraken. Dat zal dus veel gehakt en worst worden!

Het landschap is wel erg afwisselend, en de natuur is, toegegeven mooi. Het is, zelfs in dit hoogseizoen, nooit druk op de wegen noch in de National Parks, en dat is het grote verschil met de grote National Parks in USA waar ze de toeristen met busjes droppen.

Na onze eerste lange tocht arriveren we in Wilpena Pound Resort in de Flinders. Na een kleine inspectie kiezen we voor de vrije plaatsen zonder elektriciteit. Eigenlijk sta je gewoon in de natuur en op wandelafstand vind je de nodige voorzieningen. Amper uitgepakt en August kan reeds de eerste kangoeroes naast onze camper waarnemen. Ook de volgende ochtend kunnen we ontbijten met de kangoeroes naast ons. Iets minder is dat de beesten 's nachts op ons matje hun gevoeg doen: Grote konijnenkeutels! En verder zijn er de vliegen. Alom vertegenwoordigd, altijd paraat om je gezelschap te houden, en geen enkele spray is echt bestand tegen deze vastberaden beestjes. Onze favoriet is de 2F oftewel 'the facial fly'. Deze blijft hardnekkig rond je hoofd zoemen. De zeer hardnekkige types worden 3F gedoopt, de 'f... facial flies'. Je kan in Ozzieland overal een hoedje met net aanschaffen (een soort imkerhoedje), maar gezien de overlast vooral tijdens het eten is, lijkt ons dit geen afdoend middel tenzij het eten in vloeibare toestand met een rietje kan opgezogen worden.

We zitten hier duidelijk in het binnenland, naast de vliegen is er veel wind die erg warm en vooral droog is. Diep ademhalen en je krijgt onmiddellijk een droge keel. Tijdens een korte wandeling voel je je letterlijk uitdrogen.

Verder hebben we op Oudjaar nog een frisse duik genomen in het zwembad en hebben een kaartje gekocht voor wireless internet zodat we Vietnam konden afsluiten op de weblog. Op de campsites is zelden internet access, laat staan Wifi, de frequentie van de log update zal beduidend lager liggen. Maar de avond onder de overweldigende sterrenhemel van Australië maakt alles goed.