Dag 54: Money for Nothing: D-Day Campervan (12 januari 2009)

Vandaag moeten we de camper inleveren bij 'Howard'. Veerle ziet er naar uit om hem eens goed haar gedacht te zeggen. Of beter nog een 'dsjoef op zen meule' te geven. Ik stel voor dat we de camper proper afleveren zodat we alles terugbetaald krijgen van het materiaal dat we in Adelaide hebben moeten kopen en dat we pas dan ons gedacht zeggen, tenslotte hebben we al 1 dag huur terugbetaald gekregen. Gelukkig hebben we , na een nacht regen, 's morgens terug stralend weer en kunnen we alles op onze plaats uitladen en proberen terug in twee rugzakken te krijgen. De flightbag (lees beschermhoes voor rugzak op het vliegtuig) wordt aangeslagen voor al het extra kampeermateriaal dat we wensen mee te nemen naar NZ, waaronder een grote pastapot die we aangeschaft hebben. Hoe kan je nu fatsoenlijk pasta koken in een pot van amper 1 liter!

Op een 40-tal km voor Sydney ruiken we iets raars na het inhalen van een road train. En seconden later lijkt er rook te komen uit de ventilatie..... Even paniek, airco af, direct aan de kant, zetel omhoog om naar de motor te kijken (en het oliepeil). Jawel de motor van zo'n campervan zit onder de frontseat van de passagier. Maar na een tiental minuten besluiten we onze tocht toch verder te zetten, zonder airco weliswaar en zonder het inhalen van roadtrains. De vraag blijft of het de airco is, de hoge toeren van motor in de bergen of... de beruchte schakeltechniek of liever het gebrek eraan van de chauffeur (Steven dus). Toch aan Bopro vragen of de volgende auto een automatic mag zijn... (note Steven: BOEEEEE maar misschien geen slecht idee en als het kan nog lederen zetels ook. Je moet wel weten dat de schakelpook hier links staat en madame enkel op de autosnelweg zelf wenst te rijden!)

Toch wel spannend, maar het karretje houdt het uit. Eens in de rand van Sydney besluiten we eerst onze bagage in de Youth Hostel af te zetten en dan Lambeka street in Belmore op te zoeken.

Veerle bewijst nogmaals haar rol als co-piloot. Zonder probleem rijden we dwars door de suburbs van Sydney en komen we bij ons drop-off adres in Lambeka street.

We worden dadelijk naar een wachthoekje verwezen waar de zetels even smerig zijn als onze camper en waar een grote kakkerlak op zijn rug op de grond ligt te spartelen. August heeft in de naburige garage water gevonden en bedient eerst zichzelf en nadien de papa. Dit tot groot ongenoegen van de bazin die erop wijst dat de buren niets te maken hebben met hen. August kan het toch niet laten ook voor zijn mama nog een glaasje te halen en in de werkplaats zelf voor het sign ' NO ENTRY' te negeren nu is de mevrouw helemaal ontzet.

Na een half uurtje worden we dan eindelijk ontvangen en de inspectie van de van levert geen verrassingen op. Tot we dan onze lijst van aankopen voorleggen en dan grijpen de dames naar de telefoon om jawel 'Howard' te bellen, die zelf niet aanwezig is (hij wist wel beter). We worden terug in wacht gezet en ondertussen kunnen we de discussie volgen van een koppel uit Zuid-Afrika die hun van smerig heeft gekregen in Melbourne met een microgolf en een waterkraantje dat niet werkte, maar die geen schriftelijk protest hebben laten noteren. Ze proberen nu voor deze ongemakken vergoed te worden met beperkt resultaat. We hebben het er in Adelaide eigenlijk nog niet zo slecht vanaf gebracht door onmiddellijk te discussiëren en alles op papier te zetten. Na weer een dik half uurtje komt de dame met onze lijst en vindt dat er toch enkele zaken opstaan die niet terecht voor hen zouden zijn. Nu raken we echt op temperatuur en stellen voor dat ze de slaapzakken dan vergoeden en dan we kunnen inderdaad akkoord gaan met de kleine zaken die ze wenst te schrappen. We worden dan ook eindelijk uitbetaald (cash) en vertrekken met een dubbel gevoel nu we zien dat de parking vol staat met campervans met een hard top (zoals we eigenlijk besteld hadden) in plaats van een uitschuifbare soft top zoals we hebben gekregen. We besluiten het hoofdstuk af te sluiten en niet (nooit) meer aan Howard terug te denken. Nog twee dagen Sydney en dan krijgen we een andere bus in NZ.