Vandaag trekken we naar Nieuw Zeeland. De Aussies versus de Kiwi`s is een beetje zoals de Nederlanders en de Belgen, alleen zijn ze buren met zo`n 2000 km zee ertussen (daar kunnen we alleen maar van dromen. Even paniek bij het inchecken als ze ons ticketnummer niet in de computer vinden maar de vlucht verloopt vlotjes. En 3u later worden we opgepikt door David Morris in de luchthaven van Auckland, in een oud grijs busje met een hoopje kampeermateriaal in de koffer, voor alle duidelijkheid dit wordt ons busje voor 4 weken.

We rijden eerst naar de man thuis omdat hij de opbouw van de tent wenst te demonstreren in zijn voortuin. Ons voorafgaand mailtje had blijkbaar indruk gemaakt aangezien hij de hele rit bevestigt dat hij alle kampeermateriaal persoonlijk heeft gechecked. Het is een heel persoonlijk onthaal en ook Veerle voelt zich op haar gemak en gerustgesteld. Alles is verzekerd op 100 euro franchise na en Veerle haar oogjes fonkelen wanneer David verzekert dat ze ook op unsealed roads mogen rijden. Ter info: de leuke verlaten campings zijn enkel via niet verharde wegen te bereiken.

De tent ligt inderdaad in de tuin. We troggelen nog een hamer af, een emmer en een roadatlas en trekken dan naar Takapuna Beach op aanraden van David. Als ervaren kampeerders vormt het opwetten van de tent geen probleem. Veerle is vooral onder de indruk van de eettafel en in het bijzonder van de extra kooktafelalsook van de kookvuren. Maar we hebben toch niet meer de energie om zelf te gaan koken.

Vlak bij de camping hebben we een Belgian Beer Cafe gezien en we vinden dat we wel een pintje verdiend hebbennu we aan ons laatste land van de reis beginnen. Ik drink een blonde Leffe en Veerle een Duvel, die meer kost dan haar Roast Lamb Sandwich. August had geen honger maar eet wel den 'Belgian Stoemp' met worst volledig op. We gaan goed slapen vannacht.