Vandaag corveedag: de tent en alle kampeermateriaal opkuisen en vooraad inslagen. Gisteren tijdens het opzetten van de tent hebben we een grote scheur gemaakt (gelukkig in de binnentent) die Steven braaf naait. Vooraleer er protest opduikt in de kring van mannelijke webbezoekers: Veerle dweilt ondertussen de tent (waarschijnlijk de eerste keer dat iemand ooit een tent dweilt in NZ), en daarbij, Steven kan goed naaien. Hij heeft in het 1ste studiejaar van de lagere meisjesschool nog een naailap gemaakt. Het is weliswaar nadien nooit meer goedgekomen met hem.

Onze kampeeruitrusting is deze keer wel redelijk volledig.Het busje welf is zel vergrond en vies, maar het bolt lekker en we moeten er niet in koken of slapen, en de tent is nog bijna nieuw. Steven is in zijn element met de automatische versnellingsbak, allween blijft net moeilijk om de richtingaanwijwers van de ruitenwissers te onderscheiden. Gelukkig zijn de Kiwi's kalme chauffeurs. Na de poetsbeurten de inkopen is de dag zo goed als voorbij, spijtig zqnt het was zel een ideale strqnddqg geweest. We liggen vlak aan de zee, en de kleuren van het water zijn subliem en veranderen subtiel gedurende de dag in functie van het licht. Takapuna is een erg mondaine Knokke-like badplaats, met chique boetieks en fancy restaurants. Het campingetje is dan ook ingesloten tussen Million $ villa's.

Diezelfde dag gebeurt er iets ergs.. maar dat beseffen we pas de volgende dag.