Rond 6:00h ‘s morgens worden we wakker als de eerste druppels van een deftige regenbui op onze tent vallen. Elke notoire kampeerder weet dat een tent afbreken (of opzetten) in de regen niet de meest leuke bezigheid is. Alles wordt nat, jezelf incluis, de boel plakt aan elkaar en dampt lekker door in de auto.

Dan nog maar eens omgedraaid in de slaapzak, in de hoop dat het ophoudt met regenen. 2 uur later geeft Veerle het op en zoekt de regenjassen in de rugzakken om met frisse moed koffie te gaan zetten in de kampkeuken. Gelukkig is de tent groot genoeg zodat we droog kunnen ontbijten. Veerle weet Steven en August te overtuigen om toch in te pakken en te vertrekken, en zodra we beginnen met het opkramen stopt het met regenen, een meevaller.

Franse toereisten op de camping hadden ons de tocht naar Coromandel al aanbevolen, en het is inderdaad zeer mooi. Coromandel is een schiereiland ten oosten van Auckland, binnenland bedekt met subtropische bossen met varens en met de Kauri-denneboom, de kusten omzoomd door blauwgroen water en vele kleine baaien met zandstranden. De weg kronkelt langs de kust, vlak naast de turquoise oceaan, met het subtropisch woud in het binnenland. Helemaal in het noorden komt amper een toerist, enkel wat locals, de stranden zijn verlaten en slechts te bereiken via onverharde wegen (gelukkig mogen we met ons karretje op unsealed road deze keer, anders dan in Australie). We gaan kamperen in Stoney Beach, een DOC camping in het noorden van het schiereiland aan een rotsig strand en enkel bereikbaar via een zeer kronkelig zandweggetje. Een rivier stroomt door het domein, en August die in Takapuna beach in de lokale 'Krak' of 1$ shop een schepnetje cadeau heeft gekregen als Eva Ersatz, kan lustig vissen (weliswaar zonder vergunning, maar ook zonder succes). Veerle leeft zich uit onder de koudwaterkampdouche (Steven en August passen deze keer). Als echte habituees koken we op het houtvuur, en ach, wat geeft het als er af en toe een worstje in het vuur valt; de steak was alleszins perfect. Met zicht op de ongelofelijk blauwgroene zee en onder de groeiende stereenhemel realizeren we eindelijk dat het Nieuw Zeeland stuk van de reis begonnen is.