Met prachtige weersvoorspellingen trekken we vol verwachting naar het Abel Tasman National Park. Dit is één van de meest toeristische NP's van Nieuw Zeeland, en niet geheel onlogisch hebben we zelf kunnen vaststellen. We kiezen deze keer voor een volledig uitgeruste camping in Motueka, niet ver van het National Park. De faciliteiten zijn OK en we hebben een rustige plaats onder de bomen. August verdwijnt al snel naar het springkussen. We leggen meteen al de uitstap naar het NP vast voor de volgende dag. Helaas kunnen we niet kajakken - de leeftijdsgrens bij de meeste organisaties is 12 jaar! Vooral voor Veerle is dit een teleurstelling. Dan besluiten we maar om met de watertaxi het park te bezoeken, en een wandeling van enkele uren te maken tussen de aanlegplaats en de vertrekplaats van de boot - een gemakkelijke wandeling geschikt voor alle leeftijden volgens de receptioniste van de camping.

De volgende ochtend worden we om 8h opgehaald voor onze dagtocht. Abel Tasman is één van de kleinste NPs, maar door zijn idyllische stranden, baaien, en wandel en kajakmogelijkheden zeer populair in de zomer. Voor de middag varen we langs de kustlijn richting noorden en bezoeken de verschillende baaien. We kunnen zeehonden spotten en onderweg houdt een dolfijn ons gezelschap, hij/zij blijkt een echte katamaran liefhebber te zijn. Op de middag worden we op een strand gedropt en starten we de coastal walk. Wat omschreven werd als een gemakkelijk, korte tocht, wordt al snel een drie uur durende wandeling tijdens dewelke heel wat hoogteverschillen overbrugd moeten worden. En het is warm, erg warm... gelukkig hebben we genoeg mondvoorraad mee en August doet flink zijn best. Hij blijft de hele weg tateren, en dat, zoals we weten, is een goed teken. De uitzichten zijn alleszins zeer mooi: het zeewater in de baaien en de lagunes varieert van diepblauw over turkoois naar groen. Zodra Tonga Bay in zicht komt, kunnen we wat opgeluchter ademhalen: we gaan het halen. Dan is het tijd voor een frisse duik in zee. De stranden zien er tropisch uit, maar de watertemperatuur is dit duidelijk niet. Op zo'n warme dag is dit natuurlijk irrelevant. De terugtocht verloopt met een kleine speedboot wat August helemaal gelukkig maakt.

De volgende dag besluiten we om een rustdag in te lassen. August rijdt met de gocar, Veerle leest en Steven moet naar het dorp om foto's als back-up op DVD's te branden. Ja iemand moet het doen!