Uitgerust rijden we langs de westkust naar Haast, waar de weg afbuigt naar het binnenland naar de Haastvallei. Via de Haastpas trekken we over de bergketen naar het bergachtige binnenland. Voorlopig laten we Mount Cook links liggen en trekken we naar het zuiden. De tocht is minder steil dan we gedacht hadden, dus geen probleem voor de van (al blijft de turbo piepen als een konijn dat gekeeld wordt, en Veerle kan het weten). We hebben ondertussen een voor ons atypische rijstijl ontwikkelt: zo voorzichtig mogelijk optrekken en niet meer dan 90 km/h rijden in de hoop de eindmeet in Christchurch te halen over een 10 tal dagen. Bij het plannen van de reisroute moeten we noodgedwongen rekening houden met de staat van de van en dit overschaduwt wel een beetje de vakantie. Tevens is er ook sprake van enige reismoeheid bij ons allemaal zodat we het niet meer zien zitten om een meerdaagse planning tet maken maar ons van dag tot dag laten leiden naar een nieuwe bestemming.

Eenmaal over de pas komen we in een ander klimaat terecht: warm zomerweer. Geen bossen meer maar ruige, onbeboste bergen en grote meren die troebel lichtblauw kleuren door het fijne stof dat in het water zit. Aangezien de wegen vlot berijdbaar zijn, besluiten we ineens naar Queenstown te rijden, het paradijs voor de avontuurlijke (en gefortuneerde) reiziger die houdt van kicks: bungee springen, jetboating, rafting, 4WD tours, parasailing,...Maar eerst laat Veerle ons nog een kleine omweg maken langs de Crown Range Road. Later lezen we dat dit de hoogste weg van NZ blijkt te zijn.

Queenstown is druk, te druk voor ons. We worden als sardientjes bijgepropt op een centrale maar overvolle camping. 'dat is Niks!' dus dit wordt morgen snel wegwezen.

's Avonds buigen we ons weer over de kaart van het zuideiland: waar gaan we morgen naar toe? Gelet op de toestand van de van, de sandflies dreiging, de beperkte resterend tijd en de exuberante prijzen voor uitstappen naar de Doubtful en Milford Sound besluiten we de fjorden aan de zuidwestkust niet te bezoeken. Tijdens onze planningssessie horen we ineens Vlaams (zelfs met licht Antwerps accent) vanuit de tent (vlak) naast ons. Het blijkt een dame te zijn die met haar Australische vriend door Australië en Nieuw-Zeeland wandelt. Niet gewoon, als je hun afgetrainde lichamen ziet! Wij drinken op hun gezondheid nog een glas en besluiten dan maar om de volgende dag ook iets sportiefs te doen - we zijn tenslotte in Queenstown.

En ja, we vinden de geschikte sportieve en uiterst spannende activiteit voor het hele gezin: we gaan de volgende morgen met de gondel en dan met een stoeltjeslift de berg op om vervolgens een 'ride' te doen met de 'luge', dit zijn kleine karretjes waarmee je de berg kan afracen. August vindt dit natuurlijk super, wij eigenlijk ook. Very wild!