Na enkele dagen niet echt te weten waar we naartoe willen, hebben we beslist dat we Mount Cook toch willen zien. We trekken dan ook met rasse schreden opnieuw noordwaarts.

We volgen heel de dag de kustlijn tot in Oamaru. Onderweg zien we een grote zeehondkolonie maar vanavond hopen we de pinguïns te zien.

We zetten snel de tent op en eten een snelle hap want om 19u willen we op het strand staan. Dat dachten we althans. De DOC heeft echter het strand afgezet en de toeristen worden op een veilige afstand gehouden boven op de kliffen.

We zijn niet echt alleen, de weg naar het strand staat vol met campervans. We parkeren ons voor een schuur waar ze juist bezig zijn met het wegen van de lammetjes. Veerle legt op haar gebruikelijke tactvolle invasieve manier contact met de locals en al snel wordt het gesprek in het Nederlands gevoerd . Een kloeke Nederlandse dame is immers 4 jaar geleden met een Welshman een schapenfarm gestart.

Ze hebben het pinguïntoerisme de laatste jaren zien exploderen. August is zenuwachtig. Na het zien van de film Madagascar op Eva zijn de pinguïns met hun citaten dagelijks aanwezig op de reis:

'Dat is niks'; 'Mannen dat wordt ijskoude sushi voor ontbijt.' En als top of the bill hebben in de van een McDonalds happy meal Madagascar pinguïn gevonden onder de stoel. Deze declameert in het Engels weliswaar:'Progress report' en 'Just smile and wave boys!'.

Helaas hebben de yellow eyed pinguïns vandaag geen zin om aan land te komen en we zien welgeteld 1 pinguïn vanop zo'n 300m. August had dan ook maar één opmerking 'Dat is niks!'. Om 8u houden we het dan ook voor bekeken, verkleumd en toch wel teleurgesteld. Veerle blijft trouwens er van overtuigd dat het geen echte pinguïn was, maar een vermomde dwerg-ranger van den DOC, om toeristen te lokken.